Heel veel mensen vragen zich meestal direct af wat de juiste behandeling van de ziekte van Lyme is. Een uitvoerige antwoord is tot nu toe onbekend, echter bijna altijd wordt een antibioticabehandeling als antwoord gegeven. Wat daarnaast ook nog eens bij komt kijken is het feit dat de meningen van veel artsen en wetenschappers over zowel de diagnose als de behandeling van Lymeziekte enorm verdeeld is. Dit heeft geleid tot het bestaan van vele zorgrichtlijnen zoals: CBO-richtlijn en de ILADS-richtlijn en DBG-richtlijn. Het is duidelijk dat er nog vele wetenschappelijke onderzoeken nodig is om tot een structurele betere behandeling van Lyme-Borreliose te komen.
Zodra er een tekenbeet behandeling volgt na een tekenbeet is een deel van de artsen van oordeel dat een langere kuur van 6 weken beter resultaat geeft in vergelijking met de CBO standaardbehandeling van 10 tot 14 dagen. Jammer genoeg is het nog niet bekend of deze behandeling de ziekte van Lyme in alle gevallen definitief geneest.
CBO-richtlijn die opgesteld is door opvattingen van deskundigen:
– In nagenoeg alle gevallen leidt een kuur van 2 tot maximaal 4 weken tot genezing.
– Wanneer een symptoom en/of klachten na een dergelijke behandeling blijven of terugkeren, dan zouden deze volgens hen berusten op een andere oorzaak zoals bijvoorbeeld; het zogenaamd postinfectieus syndroom, ook wel Post Lyme Syndroom (PLS) genoemd.
Dit PLS zou geen teken zijn van voortdurende infectie, maar een immunologisch restverschijnsel zijn. Een verdere behandeling met antibiotica zou daarom niet zinnig zijn.
Een andere oordeel van opvattingen van deskundigen is:
Zodra de diagnose Lyme-Borreliose gesteld is, vooral bij late en chronische Lyme, dan is de duur van de behandeling, afhankelijk van het ziekteverloop. Met ander woorden; Het is individueel maatwerk. De behandelingsduur kan in principe niet voor het begin van de behandeling bepaald worden. Zijn de symptomen blijvend of is er sprake van terugkeer van symptomen/klachten na behandeling? Dan moet er weer met antibiotica behandeld worden tot de klachten verdwenen zijn. Als blijkt dat een patiënt symptoomvrij lijkt, moet hij of zij altijd waakzaam blijven in het opmerken van een herhaling van klachten of er nog nieuwe onbekende symptomen zijn. Dit geldt uiteraard ook voor zijn of haar arts.