De noppen van de voetbalschoen raakten mijn been. Ik voelde een enorme pijnscheut en klapte op het gras. Ik kneep mijn ogen dicht en ademde kort en snel in, om de pijnscheut op te vangen; terwijl ik wist dat het fout zat. Om me heen ging een storm van protestgeluid op. Toen ik mijn ogen weer opende, zag ik dat de verzorger bij mij was neergehurkt. Zij zei het. ik wist het al: blessure.
Met twee man sterk droegen ze mij van het veld af. De wedstrijd was nog niet voor de helft gespeeld en ik kon het veld verlaten. Mijn vriendin en mijn ouders stonden aan de kant van het veld, met bedrukte gezichten. Ik zag het, maar had er weinig aandacht voor, omdat ik zo snel mogelijk naar de kleedkamer wilde. Het lopen – ook al werd ik gedragen – was stomweg te pijnlijk. Toen ik bij de kleedkamer aankwam, zag ik dat de vrijebal – vanwege de overtreding op mij – de goal had gepasseerd.
Douche op krukken
Mijn seizoen was voorbij. De verzorger had naar mijn been gekeken en concludeerde dat het snel een jaar kon duren voordat ik gerevalideerd was. Een snelle constatering, maar ik geloofde haar; de pijn was immers enorm. De krukken die de club op reserve heeft, stonden al klaar. Ik baalde als een stekker. Ik vertelde de mensen om mij heen me alleen te laten. Zittend deed ik mijn kleding uit, om vervolgens met de krukken onder de douche te gaan staan.
Een jaarlang revalideren
Het was duidelijk dat ik naar de fysiotherapie moest met mijn sportblessure. Ik wist eigenlijk meteen wel dat ik niets gebroken had. Breken doet gewoonweg minder zeer. Ze constateerden in het ziekenhuis ook dat ik niets gebroken had. Desalniettemin een zware blessure. Gelukkig kon ik deze goed laten behandelen. Natuurlijk moest ik geduldig zijn, maar ik had vrede met situatie. Gewoon goed revalideren en dan weer knallen! Ook al moest dat voor langere tijd.
Krachtraining op maat
Ik kreeg het advies om krachttraining te gaan doen. Om goed fit te worden en het risico’s op terugvallen tegen te gaan. Met een trainingsschema op maat maakte ik mijn spieren weer sterk. Het duurde even, maar daardoor herstelde mijn lichaam beter. Binnenkort is de eindstreep in zicht en mag ik weer proberen te voetballen. Ik blijf met mijn trainingsschema bezig, ik wil natuurlijk niet weer een blessure oplopen.
